Loslaten

Onderstaand gedicht kwam opeens uit mijn pen. 
Ik zit midden in een verwerkingsproces van ziekte en scheiding. 
Moeilijk voor mij is om dingen los te laten, geduld te hebben en de tijd ervoor te nemen. 

Loslaten

Wat kan ik doen om het loslaten los te laten

Wat kan ik doen om het loslaten in gang te zetten

De stoere gedachten, ik doe dit wel even

Is niet van deze tijd.

Tijd

Tijd is nodig om los te laten.

Tijd is nodig om verwerking in gang te zetten

De stoere gedachten, ik doe dit wel even

Is meer een kwestie van geduld.

Geduld

Geduld hebben om te komen waar ik wil zijn

Geduld hebben om te worden wie ik wil zijn 

De stoere gedachten, ik doe dit wel even

Is makkelijker dan loslaten.

Loslaten, de tijd zal het leren geduld te hebben.

Uit de pen!

U  uiterlijk gul en gezellig

I   innerlijk sprankelt het

T  totaal een warm plaatje


D  de vrouwen van Durf

E   en Schrijf!


P   pennen het leven

E   en laten zich lezen

N   niks is te gek! 


© Hennie

Ik houd van ...

IK HOUD VAN.......

gekraai van PLEZIER

mijn vriendinnen HIER

Het land en de stoep waarin ik woon

mijn 4 kinderen en in de HEMEL mijn ZOON.

van MEDITEREN in mijn SCHOMMELSTOEL.

MIJ, mijn geweldige IK

Rikke tikke TIK

dit SCHRIJVEN ben IK

en IK HOUD VAN........JOU !!!!!

SHIT

SHIT

Wat geweldig
4 vrouwen schrijven
een stoepafstand zo nabij
krakende hersenschimmen
zuchtend op hun stoel
mijn faalangst
overwin ik
door inwendig te vloeken
bij het woord KRAAI en LAND.
Ik had de woorden
nog net in mijn hand
SHIT, potver de woorden verdwijnen
POEF, mijn geduld is op.

Jolanda van den Hout

Parasiet

De bloedzuiger

 

Als een oversized in zwarte schubben gehulde bloedzuiger zwerm jij in deze warme wereld rond.

Je reukorgaan gericht op het volgende liefdevolle slachtoffer.

Jij bent zelf niet in staat

het monster in jezelf de rug toe te keren.

Met je zwarte zonnebril met donkere glazen

verberg jij jouw hongerige jalousie.

 

Niets heb jij deze wereld te geven,

je ego wil alleen maar nemen

net zo lang tot jouw prooi bloedloos, verstijfd en

uitgemergeld in zijn graf ligt.

 

Jij, parasiet !

Leeft alleen als de ander lijdt.

Liefde is voor jou haat,

haat is voor jouw bloed

bloed is voor jouw zuurstof.

 

Geen enkele relatie houd jij in stand,

De liefde aan jou gegeven

Drink jij, ondankbare vampier,

tot het slachtoffer net zo’n bloedzuiger wordt als jij.

 

Eenzaam zul jij zwermen

tot jouw gekozen slachtoffer jouw negativiteit negeert

en je zult sterven…

zonder liefde in je ziel.

 

 

 

Jolanda

November 2014

 

De Bloedzuiger

De bloedzuiger

Een stalen vuist

omklemt mijn naar bloed snakkende hart.

Een harteloze schreeuwende steek

in mijn liefdevolle ziel.

Met al mijn wilskracht, getrokken van uit mijn tenen,

probeer ik mijn bloed in mijn hart te houden.

Zoekend naar zuurstof verrijkende liefde

niet vindend in de kille woorden aan de andere kant

van de telefoon.

“Vuile Kuthoer, je weet toch dat ik alle info nodig heb. Door jou… !”

Geen enkel luisterend oor aan de andere kant te vinden.

Statische haren in mijn nek.

De warme genegenheid sijpelt door mijn poriën.

Mijn kalmte deint nu over steeds hoger wordende golven.

“Zus, ik wens niet door jou zo aangesproken te worden, lees

je email en luister je voice af.”

Een aaneenschakeling van gruwelijk vocabulaire wordt met wreedheid

in mijn afkoelende hart gepompt.

Mijn ziel slaakt een noodkreet.

Met een haperend hart druk ik op de UIT- knop

1.2.3.4.5 seconden verstrijken.

TRING..TRING.

Een grote teug zuurstof ademt in mijn longen.

Resoluut druk ik op het groene telefoontje,

“Goedenavond zus.”

“ Wat denk je wel niet om de hoorn op te hangen, slet, die je bent”. 

Uit is het geluid,

Net als de radio.

Een zalige stilte aan mijn kant van de telefoon,

mijn bloed vloeit weer warm en vol bruisend leven door

mijn aderen.

Mijn hart ligt op één lijn met mijn ziel.

De zee is vlak en helderblauw,

alleen de liefde behoort mij toe.

Alle SHIT mag de bloedzuiger hebben.

Een warme blos dringt in mijn wangen,

de zonnestralen van mijn eigenliefde laten mijn

hart weer vreedzaam kloppen.

Voorgoed keer ik de bloedzuiger mijn rug toe.

 

November 2014  Jolanda

de snelheidscoureur

De snelheidscoureur.                                      Jolanda van den Hout
                                              

Ha, daar heb je weer zo’n man,

die denkt dat hij rijden kan.

Geen knipperlicht in het verkeer,

ga zo door..   meneer.

 

Een prima heer

en zo zijn er nog meer.

Keihard moet ik op de rem,

dat komt door hem.

 

Die vent denkt dat hij goed rijden kan,

daar weet hij alles van.

Een ware formule 1 coureur

en ik ben dan de grote zeur.

 

Snijd mijn bocht af met luid getoeter,

mijn glimlach wordt steeds zoeter,

inwendig gefoeter.

Ik steek mijn duim op,

denkend Sodemieter op !

Een middelvinger verschijnt voor zijn raam.

In Gods naam,

werp ik hem een kushand tegemoet.

Ik weet tenminste hoe ik keurig in het verkeer rijden moet.

 

Met dezelfde snelheid pas ik mij aan hem aan,

bij het stoplicht ga ik naast hem staan.

Twee handen aan zijn stuur,

ik gedraag mij als een lieve buur.

 

Zijn blik gericht op mij,

even kijk ik opzij.

Luide rookgassen vanonder zijn dame,

ik kan alleen beamen,

dat in de volgende scherpe bocht

hij degene was die zijn naar auto zocht.

 

 

 

 

"t GOEDE voornemen

't GOEDE voornemen

Voornemen = het plan hebben om ....

Een plan hebben is nog geen besluit
en als het plan nog geen besluit is
blijft het plan bij een plan
en verandert er niets.

Als jij tevreden bent met je leven
laat jij het bij de woorden 't GOEDE voornemen.
Wil jij echter een verandering
in je leven dan neem jij je voor
om het plan te besluiten.

Voor 2015 besluit ik om
alleen mensen in mijn leven
toe te laten die mij een GOED GEVOEL geven.

Na een besluit komt handelen tot gevolg,
dus de 1e stappen om mijzelf
een GOED GEVOEL te geven is
mij zelf op de 1e plaats te zetten,
omdat ik het waard ben.

Jolanda van den Hout

als de tijd stopt

Oh, mijn hemel.....

Het kopje thee staat aan haar lippen
lichte rookwolkjes bevriezen
als mist.
Haar oogleden zijn licht gesloten,
een roze blos op haar warme wangen.
Tijdloos is zij
en zal zij zijn,
mits de tijd verder gaat.
Lichte rimpels
rondom haar ogen,
een zachte dauw op haar lange zwarte wimpers,
haar rode lippen
iets getuit om het glas.
Een zucht van genieten
van het warme kopje thee.
Oh, mijn hemel..
wat zou  het fijn zijn
als de tijd even stil staat
om langer te kunnen genieten
van een "oh, mijn hemel" moment,
gewoon, omdat jij 't waard bent.

Jolanda

Een stralend Begin

Een stralend begin..

Er was eens een klein warm lichtje dat haar uiterste best deed om haar warmte en licht
te laten schijnen in het donkerste donker.
In haar allereerste begin was zij geheel alleen, maar zij wist dat zij Het Leven mocht scheppen.
Zij moest dan wel als uniek wezen haar liefde voor Het Leven als een verwachtingsvol hart laten kloppen in het donkerste donker.
Zo deed zij het.

Al gauw werden haar stralen vuurvonkjes die hun weg zochten in spiralen van
van rood, oranje, geel, groen, blauw, paars en wit.
In het donkerste donker vormden zich uit de spiralen vurige bollen omgeven door
kleurrijke gassen en ontelbare fonkelende lichtjes.
Maar de zon wilde meer....

Zij wilde Het Leven creëren uniek zoals zij is.
en dat deed zij.

Van de vuurrode bollen maakten zij planeten klein en groot, waarop
planten konden groeien, dieren konden rennen en zwemmen en
de mens als intelligent wezen de taak had om te zorgen voor al wat zij creëerde.
De zon zag wat zij geschapen had en zij voelde
dat haar warmte en licht te zien was
in het hart van de mens en het dier,
in het zaad van de plant en de boom,
in het mineraal van de steen en de rots
en in het licht wat schijnt in het donker.

En alles was en is GOED.

Jolanda van den Hout

Uit de Pen naamgedicht

Uit de Pen

Uiten
is
tussen

de regels door
een

Persoonlijk
en liefdevol bericht
na laten.



Jolanda van den Hout

Zon, bewaar dit 10.00 jaar voor de aarde.

 De opdracht voor onderstand stukje was een stukje te schrijven in 15 minuten
over wat ik op de zon wilde parkeren en over 10.000 jaar weer terug te laten komen op aarde. De boodschap dit ik mee wilde geven had ik gelijk in mijn hoofd. Lees hieronder wat ik de mensen op deze aarde mee wil geven.


Milky Way en Mars. Heerlijke chocolade waar ik echt van kan genieten. Waarom ze deze naam hebben gekregen weet ik niet maar er zal vast een rede voor zijn. 
Melkweg en Mars. In het heelal vinden we ze ook terug. Niet om op te eten. Waarom ze deze naam hebben gekregen weet ik niet maar er zal vast een rede voor zijn. 
Als ik verder na ga denken over het heelal, is de aarde maar een klein bolletje en de zon een enorme bal. Mooi, want dan kan er veel op de zon worden bewaard wat we hier op deze overvolle aarde hebben en wat we tijdelijk ergens anders willen parkeren. 
Volgens mij is er op de zon al veel opgeborgen wat nu eigenlijk wel op de aarde hoort te zijn. 
Het is druk op dit bolletje en het wordt alleen nog maar drukker. Veel mensen met eigen ideeën en meningen. Willen eigenlijk allemaal een eigen stukje van deze aarde. Het liefst een stukje wat vruchtbaar is en waar we ons prettig voelen. Het lijkt soms wel of we allemaal datzelfde stukje aarde willen hebben. En het maakt niet uit wat we er voor moeten doen om dit voor elkaar te krijgen. We slaan elkaar de hersenen in, vechten om een beetje geluk. Want iedereen wil op zijn manier gelukkig zijn. 
Het wordt tijd dat de zon nu dat ene terugbrengt naar de aarde en niet over 10.000 jaar. Waarschijnlijk zijn we het bonnetje kwijt waarmee we het kunnen terughalen. Want wie wordt er niet moe van alle gevechten en afslachtingen. Zon breng ons aub snel terug wat we je in bewaring hebben gebracht. 
Vrede op aarde!

Held

De opdracht voor onderstaande tekst was een stuk te schrijven over je held. Iemand die je diep in je hart hebt zitten of waar je bewondering voor hebt. 
Ik ben spontaan begonnen met schrijven en dacht dat ik op deze manier wel bij mijn held zou komen. Wat ook is gebeurd. Dit stuk is echt op gevoel geschreven.

Het prijzen van een held, zo moeilijk, in welke hoek ik ook zocht, ik kwam er niet uit. 
Als eerste kwamen er beroemdheden in mijn gedachten naar boven. Wie komt er dan in aanmerking. Natuurlijk zijn er een aantal mensen waar ik waardering voor heb of die ik erg leuk vind. 
Zaterdagavond heb ik bijvoorbeeld Frank Lammers ontmoet. Je weet wel, die man van de Jumbo reclame en nu te zien als Michiel de Ruyter op het witte doek. Ja, een zwak had ik al voor hem, want hij is een echte Brabander en heel basic. Een heerlijke nuchtere man, op dat moment niet, maar dat kwam door de feestelijkheden. Dat terzijde. Maar toen hij op het podium stond, smolt mijn hart. Wat een leuke sympathieke, gewone vent. Geweldig. 
Hij kan zingen, praten en zichzelf zijn. Echt, ik heb waardering voor hem maar.....net niet genoeg om dat gevoel te hebben dat hij een held voor mij is. 
Iemand uit te muziek dan? Harry Connick Jr.? Ook zo'n lekker ding met verschillende talenten. Speelt al vanaf zijn vijfde piano, kan zingen en acteert in verschillende series en films. En we hebben iets gemeen, we houden allebei niet van vliegen. Is hij degene die mij dat gevoel van held zijn geeft. Hmmm, nee, ook hij is het net niet. 
Misschien een vriend of vriendin die er altijd voor mij is, me aan het lachen maakt en waar ik bij kan uithuilen als het nodig is. Ook dat wordt moeilijk want dat zijn er meerderen. Zeker het laatste jaar ben ik erachter gekomen dat dit er veel zijn en het heel speciaal is dat ze dit doen voor mij. Het zijn alleen nog net geen helden voor mij. 
Toch maar even verder zoeken. 
Weet je wat het is. Ik hoef eigenlijk niet verder te zoeken want diep in mijn hart en gevoel weet ik al lang wie het zijn. Het zijn er twee, twee mensen die ervoor gezorgd hebben dat ik ben wie ik nu ben. Ik ben trots op ze hoe ze altijd alles voor me gedaan hebben en nu nog steeds doen. Wel van twee verschillende kanten, de een van heel dichtbij en de ander van heel ver weg, terwijl ze toch heel dichtbij is. 
Ze waren een voorbeeld voor mij hoe je als man en vrouw van elkaar houdt en hoe je waardering voor elkaar hebt. Elkaar liefhebben en elkaar in waarde laten. Ook dat heb ik van ze geleerd. Ze zijn een voorbeeld voor mij hoe je in het leven mag staan. Veel plezier hebben en er voor ander mensen zijn als ze je nodig hebben. 
De pijn die er nog steeds is bij degene die achter is gebleven en waarschijnlijk ook de de pijn van degene die er niet meer is maar er nog steeds bij wil zijn, is hartverscheurend, maar ook heel mooi. Ik ben blij dat ze mij zelfs nu nog steunen, helpen en er altijd voor me zijn. Want het is niet vanzelfsprekend dat dit gebeurd in het leven van een volwassen kind. 

Ja..... mijn ouders zijn mijn helden en degene waar ik een enorme waardering voor heb en waar ik onvoorwaardelijk van houd!

Beleg

Fel rood ben je vaak
Intens van smaak
Lekker op een boterham
En lekker op een creaker
Toevoegingen heb je zeker om
Andere smaken te creeren
Met peper, uit of pesto
Een eitje erbij kan ook
Romig van structuur is
Iets wat je alleen bij de slager krijgt
Conserveringsmiddelen heb je in de versie
Als ik je kant en klaar koop
Nee, het maakt niet uit hoe of wat, want je ben voor mij het lekkerste beleg op brood

Beleg

Nootjes
Uit een pot word je gehaald
Totaal met pure smaak vermengd
Enkel en alleen een bruine kleur
Lekker op brood
Lekker op een pannenkoek
Ach, het maakt niet uit, voor mij ben je gewoon snoep

Uitgelaten

Hij liep vrolijk door

Zij zat mooi op het trottoir

Hij trok aan de riem

Zij keek hem pisnijdig aan

Plassen, blij, doorlopen