Schrijfopdracht: naar aanleiding van een plaatje binnen 5 minuten een verhaal over dit plaatje schrijven. Op het plaatje zie je twee meisjes, het ene meisje ouder dan het andere meisje. Beiden dragen een rode geranium in hun blonde lange haren. Het grotere meisje houdt een wit stokje in haar handen en ze heeft haren lippen getuit. Het kleine meisje zuigt op een lolly en kijkt het grotere meisje lief aan.
Twee streepjes
Rode geraniums voor het raam.
Ik pluk er één voor jou en één voor mij.
Wij doen ze in onze haren
en wij lachen beiden blij.
Ik kijk je aan,
ik zie je staan,
wat ben ik toch blij.
Jij bent mijn oudere zus,
een lieve zus voor mij.
Van kleins af aan
sta jij naast mijn zijde,
lief en leed hebben wij altijd gedeeld,
onze pinken verstrengeld
onze ogen op één lijn.
Nu wil ik er voor jou zijn.
Ik hoor je zucht.
Ik zie je angstig kijken.
"het komt goed", zeg ik.
"Ik zal je helpen".
Samen kijken we naar de uitslag op het witte staafje.
Twee streepjes verschijnen in het venstertje.
Wij lachen beiden.
Het nieuwe leven komt er aan over 9 maanden
en ik...
blijf aan de zijde van mijn zus staan
met een rode bloem in onze haren.
Jolanda juni 2015
De schrijvers van de DurfSchrijf!-club schrijven iedere paar weken met elkaar. We laten u graag meelezen en commentaar leveren op de resultaten van onze schrijfopdrachten.
maandag 29 juni 2015
Het blauwe sterven
Schrijfopdracht: je kiest een kaart van Jospehine Wall en je schrijft over de tekening.
Het blauwe sterven
Nog één keer wilde zij in het spotlicht vliegen. Nog één keer wilde zij haar vleugels spreiden.
Hoger en hoger tot alles onder haar minuscule sterren werden in het donkere zwart.
Richting het zonnige gele licht, de warmte voelend op haar blauw groene veren.
Ze moest de kracht halen uit 't diepst van haar ziel.
Ze spande al haar spieren en met krachtige slagen vloog zij steeds verder tot boven de wolken.
Nog even volhouden, doorzetten, niet opgeven....
Ja, 't was haar gelukt.
Zij voelde de oranje gelige gloed op haar blauwige huid.
Zij was trots als een pauw.
Het was haar gelukt om nog één keer met haar uitstervende soortgenoten
een vreugdedans te vliegen.
Ze draaide, fladderde, maakte een duikvlucht op de wind tot al haar krachten op waren.
Met een laatste blik op het zonnige licht liet zij zich vallen de duisternis in.
Een lach om haar zoete roze lippen, dankbaar haar einde tegemoet.
Het blauwe sterven
Nog één keer wilde zij in het spotlicht vliegen. Nog één keer wilde zij haar vleugels spreiden.
Hoger en hoger tot alles onder haar minuscule sterren werden in het donkere zwart.
Richting het zonnige gele licht, de warmte voelend op haar blauw groene veren.
Ze moest de kracht halen uit 't diepst van haar ziel.
Ze spande al haar spieren en met krachtige slagen vloog zij steeds verder tot boven de wolken.
Nog even volhouden, doorzetten, niet opgeven....
Ja, 't was haar gelukt.
Zij voelde de oranje gelige gloed op haar blauwige huid.
Zij was trots als een pauw.
Het was haar gelukt om nog één keer met haar uitstervende soortgenoten
een vreugdedans te vliegen.
Ze draaide, fladderde, maakte een duikvlucht op de wind tot al haar krachten op waren.
Met een laatste blik op het zonnige licht liet zij zich vallen de duisternis in.
Een lach om haar zoete roze lippen, dankbaar haar einde tegemoet.
Te Koop
Schrijfopdracht:
Verzin iets bij het woord Te Koop.
Te Koop: BABY 3 mnd oud. Gb: China
Wgns overpopulatie geen meisjes gewenst.
Per direct leverbaar. Telef:0083 35672890
Babies for sale: The scandal of China's brutal single child policy
Read more: http://www.dailymail.co.uk/news/article-486083/Babies-sale-The-scandal-Chinas-brutal-single-child-policy.html#ixzz3eR4Vn15P
Verzin iets bij het woord Te Koop.
Te Koop: BABY 3 mnd oud. Gb: China
Wgns overpopulatie geen meisjes gewenst.
Per direct leverbaar. Telef:0083 35672890
Babies for sale: The scandal of China's brutal single child policy
Read more: http://www.dailymail.co.uk/news/article-486083/Babies-sale-The-scandal-Chinas-brutal-single-child-policy.html#ixzz3eR4Vn15P
zondag 14 juni 2015
Paars
Graven op het strand
De opdracht: Schrijf iets aan de hand van een foto uit de krant.
‘Hier kan het’, dacht hij. De wind waaide in zijn gezicht
toen hij zijn besluit nam. Alsof het zeggen wou: “Goed zo! Doe het nou maar!
Gooi het van je af!”
Al weken was hij hiermee bezig. Continu. Dag in, dag uit. Al
sinds dat éne moment, dat éne bloederige moment. Wat had ze geschreeuwd! Wat
had zij gruwelijk gegild! Hij zijn oren geprobeerd dicht te stoppen, maar dat
hielp niets. Hij had haar de mond gesnoerd, maar dat hielp niets. Hij had haar
met een hamer geslagen. Keer op keer op keer. Maar dat hielp niets. Hij bleef
haar maar horen. Hij hoorde haar nog altijd schreeuwen.
Zelfs nu hij daar zo
stond, met zijn gezicht in de wind.
Hier zou hij graven. Op het beige strand. Mooi achter het
plankje. Er liepen twee mensen verderop. Maar ze hadden geen aandacht voor hem.
En als ze hem al zouden zien, zouden ze denken dat hij een Duitser was die een
kuil aan het graven was.
Het mooie weer kwam er immers aan? Twee vlaggen
wapperden. Alles waar zij in zat stond klaar. De emmers, de zakken. Dat, waar
ze in lag te schreeuwen. Straks zou hij haar blussen met het kille zand. Beter
voor haar. Beter voor hem. Stilte.
Abonneren op:
Posts (Atom)