woensdag 16 september 2015

spiegelbeeld


Spiegelbeeld

Wat ik nu wil, is dat jij leert
in deze snelle digitale tijd,
is dat jij jou zelf waardeert
en zo jezelf en ons verblijdt.

Jij kunt jezelf nog steeds verbazen,
als jij werkelijk naar binnen kijkt.
Behoor nu niet langer tot de angsthazen,
dan wordt jouw leven weer verrijkt.

Hoe jij ook geboren bent of gebekt,
gebruik al jouw goede capaciteiten,
dan word jij opnieuw opgewekt
en is deze lang durende depressie voorgoed pleiten.

Terug naar jouw huis, weer auto rijden op de autobaan,
alles is mogelijk en te realiseren.
Jij kunt nog steeds van jezelf op aan,
als jij het maar wilt proberen.

Blijf in jezelf geloven,
schuw je persoonlijke fouten niet,
Geluk aan jezelf beloven,
dan wordt elke dag opnieuw magnifiek.

Pap, leer je verantwoording voor jezelf en de ander te dragen,
je hoeft je vrouw en je kinderen alleen om vergeving te vragen.
Wees niet langer lui, laf, maar een volwassen vent !
en zorg dat jij weer de lachende positieve luisterende vader in ons leven bent.

superman



Superman

Even voel ik met het topje van mijn wijsvinger over mijn wang.
Een kleine zoutige kristalheldere druppel ligt op de warme huid van mijn vinger.
Is deze traan het resultaat van het snijden van de uien of ligt hier een diepliggende emotie achter.
Ik zit aan de kersenhouten tafel in mijn kleine comfortabele keuken. De geur van gebakken krieltjes bestrooit met fijn gesneden rozemarijn en in olijfolie verhitte karbonades vullen mijn hongerige maag.

Manlief is druk bezig een feestmaal in 40 minuten op tafel te zetten.
Iedere dag komt hij uit zijn werk en gaat hij met een passie voor lekker eten aan de slag in onze praktisch ingerichte keuken.
Als het aan hem lag dan zou hij de keuken verbouwen over de hele benedenverdieping en zijn gastronomie uitbreiden met een kookeiland, een Japanse grill, een stoomoven en een spit waar een everzwijn aan gebraden kan worden.
Met snelle bewegingen en een vlijmscherp mes hakt hij de plakkerige uien tot minuscule blokjes en gooit ze met de flair van een profkok door de salade en bij de met peper, zout en tijm gekruiden karbonades.
Terwijl de krieltjes in de warme oven tot een knapperige pikante bite gaar bakken, dekt hij binnen 2 minuten de tafel voor ons hele gezin.
We eten gestoomde asperges in witte wijnsaus, salade a la antoon, suikerpeultjes en heerlijke zachte eitjes. Een mes valt op de grond, gauw een doekje over de spetters op het keukenkastje en voilà de krieltjes hebben hun opdientijd bereikt.
De colaglazen worden gevuld met water en een schijfje citroen.
Ting, ting, de koe bel luidt in de hal, het signaal dat het eten geserveerd wordt door mijn superman die weer een heerlijke maaltijd voor ons allen heeft klaar gemaakt.
De liefde voor mijn superman gaat bij ons door de maag.
Hongerig vallen wij aan tot er zelfs geen kruimel meer over is.
Met een laatste lik aan mijn vinger besmeerd met witte wijnsaus, kijk ik mijn man verliefd aan.
Dank je wel lieverd voor je heerlijke kookkunsten.

De fles

De Fles

Zij had zich voorgenomen niet meer te drinken.
In de supermarkt was zij zo dapper geweest de drankafdeling snel voorbij te lopen en nu
was zij thuis de boodschappen in de kasten aan te zetten..
Zij voelde gelijk een leegte.
Ze miste haar fles.
De fles was haar cadeautje.
Elke dag één fles.
En na een glas nam zij gauw weer een glas en binnen één uur was haar fles leeg.
Rood en droog, zo dronk zij haar wijn het liefst.
Ze kreeg enorme dorst, haar keel droog, haar hart leeg.
Zij dorste naar haar fles.
Snel stapte zij op de fiets en haalde op de drank afdeling 6 flessen.
Daar kwam zij de dag wel mee door.
Eenmaal thuis nam zij geen tijd om een glas te pakken.
Zij dronk meteen uit de fles om haar dorst naar werk, naar vrienden en bovenal
haar dorst naar eigenliefde weg te drinken.


IStock_000011325618XSmall

Jolanda juli 2015

Zomer

Schrijf een haiku over de zomer.
3 zinnen met 5-7-5 lettergrepen



Zomer

Hitte in mijn lijf

In de lucht ruik ik behang

voor pampus op bed

Hoog nodig

Hoog nodig

Het voelde niet goed in mijn buik.
De sandwich, die ik van de stewardess had gekregen, was waarschijnlijk over de datum en rotte nu verder in mijn toch al gevoelige maag.
"Ding". Het lampje knipperde boven mij.
Het signaal dat ik nu naar de wc kon gaan.
Snel gespte ik mijn riem los en liep ik bijna hollend met dichtgeknepen billen naar de enige wc die dit vliegtuig had.
Ik greep de klink beet en opende de deur om mij zelf naar binnen te gooien toen
plotseling  een goed uitziende man van middelbare leeftijd mij de weg af sneed en de
wc deur voor mijn neus op slot draaide.
"Zeg, wat krijgen wij nou, kom eens uit die wc heel gauw!"
"Sorry, mevrouw, ik moet zo nodig naar de wc, daarom dring ik even voor."
"U kunt wel na mij hoor."
"Ja, maar , meneer, wij rijden nu niet in het verkeer!"
"Wat U zo juist deed is ontzettend brutaal!"
" U mag gerust weten dat ik van uw actie baal."
"Ik moet ook heel nodig, een extra wc in  dit vliegtuig is zeker niet overbodig."
"Zeg, kom er eens uit" ,riep ik luid.
"Ja, mevrouw, ik doe mijn hoop heel gauw."
"Alleen nog even mijn billen afvegen en de toiletpot legen."
"Nu was ik mijn handen, voordat wij landen en U heeft de wc voor U alleen
met mijn rottende stank om U heen."
"Bedankt, mevrouw.
"U bent een beleefde dame."
"Dat kunnen mijn buik en darmen wel beamen."
" Fijne vlucht, dame."

Jolanda van den Hout september 2015